Weeskinderen

Weeskinderen 2018-03-15T15:46:45+00:00

Inleiding

De burgeroorlog heeft vele wezen achtergelaten . In Burundi is het zo, dat wanneer hun ouders sterven, de buren en families de verantwoordelijkheid voor de kinderen overnemen ; zelfs al hebben zij zelf al een aantal kinderen. Dat is van zelfsprekend. Kunnen ze het echt niet meer aan, dan gaan ze naar de stad en laten de kinderen daar achter. Ze kunnen er niet tegen om in hun eigen dorp de kinderen onder ogen te komen. Er is een aantal dat we niet kunnen behappen, maar we moeten ergens beginnen. Binnen de groep zit namelijk een aantal ‘soldaatkinderen’, kinderen die door vijandige soldaten bij meisjes verwekt zijn. Zo’n kind wordt echt nergensgeaccepteerd.

Normaal val je terug op de familie, maar ook de familie wil zo’n kind niet. Met de weeskinderen van aidspatiënten heeft men eveneens dikwijls veel moeite. Dit komt omdat vaak niet goed uitgelegd is, dat omgang met die kinderen niet besmettelijk is. Wanneer de kinderen in het dorp zelf geholpen kunnen worden, dan wordt voorkomen da ze in de stad tot straatkinderen vervallen.

Het feit dat er hulp geboden wordt en dat er dus mensen zijn die aan hen denken, geeft de vrouwen en de bevolking een nieuwe energie. Het geeft hun het gevoel niet alleen te zijn.

Situatie van de weeskinderen

De vrouwenorganisatie Dufatanye had als prioriteit hulp te bieden aan 115 weeskinderen die erg slecht aan toe waren na de oorlog. Er is een kindertehuis opgezet in 2006 waar eerste de kinderen werd opgevangen op allerlei gebieden onderzocht (lichamelijk, psychisch)en onderhoud, daarna zijn de kinderen in pleeggezinnen geplaatst met beloofd de gezinnen te helpen om een betere leefomstandigheid op te bouwen. De meeste gezinnen hebben weduwe vrouwen als hoofd van gezin. De families hebben gemiddeld 6 kinderen, ze zijn arm en voedsel is niet voldoende, meeste families moeten met alleen 1 maaltijd per dag leven.

  • Voedsel
    Door het gebrek aan voedsel, de vrouwenorganisatie Dufatanye
    geeft aan iedere pleeggezin een voedselpakket per week met
    basis voedsel.
    De organisatie is steeds op zoekt na financiën en mogelijkheid om
    deze activiteit te kunnen realiseren. Voedsel uitdelen kan
    geen langdurige oplossing zijn.
    Er moet een duurzaam project komen voor een duurzaam
    oplossing zodat gezinnen zelf voor hun voldoende voedsel
    zelf produceren
  • Schoolmaterialen
    De vrouwenorganisatie Dufatanye geeft elke jaar in september schoolmaterialen en uniform aan de 115 weeskinderen.
    De pleeggezinnen hebben zelf erg weinig om te leven. Als er een mogelijkheid is om een kind naar school te sturen, kiezen ze voor hun eigen kind. Een uniform is verplicht, zonder uniform komt het kind de school niet in, er is geen geld voor schoolbenodigdheden: schriften, pennen, boeken, etc.De vrouwenorganisatie Dufatanye houdt toezicht en volgt het kind in het gezin. Ze zorgen voor wezen die geen enkele kans hebben om naar school te gaan zonder hun hulp. In sommige gezinnen zijn ze dienstmeisje of dienstjongetje, ze werken harder dan iedereen. Op den duur gaan ze weglopen en worden straatkinderen. Uit onderzoek van de vrouwenorganisatie Dufatanye is gebleken dat veel van deze kinderen graag naar school willen, en ook de families er niets op tegen hebben als ze zelf niet hoeven te betalen. Naast het uniform kopen ze voor het kind ook andere kleding , anders wordt het uniform continu gedragen.
  • Gezondheidzorg
    De vrouwenorganisatie Dufatanye ondersteunt de pleeggezinnen en betaalt ziektekosten voor weeskinderen.